تاثیر افزودنی زیرکونیا بر شوک پذیری حرارتی سرامیکهای آلومینایی

هدف اصلی این تحقیق بهبود خواص شوک پذیری آلومینا می باشد که در آن از زیرکونیای تثبیت نشده به عنوان عامل شوک پذیر استفاده شده است. در نحوه اختلاط و تهیه ترکیب دو روش اختلاط در آسیاب و اختلاط توسط تعلیق و انعقاد مورد استفاده قرار گرفت و نمونه ها در دمای زینترینگ آلومینای خالص زینتر شدند که اغلب آنها به حدود 98 درصد دانسیته تئوری خود رسیدند. اندازه گیری استحکام و مقاومت به شوک حرارتی نمونه ها در دماهای مختلف توسط روش رینگ تعیین و مورد بررسی قرار گرفت. سختی نمونه ها بوسیله ویکرز و چقرمگی ‏‎(kic)‎‏ آنها از طریق اندازه گیری طول ترک این نفوذ محاسبه شد.پارامتر ‏‎r‎‏ به عنوان یکی از پارامترهای شوک حرارتی که مبین طول بزرگترین ترک پایدار در قطعه است و از ارتباط بین استحکام و چقرمگی بدست می آید نیز تعیین و مورد بررسی قرار گرفت. درصد فاز تتراگونال بوسیله ‏‎xrd‎‏ و مطالعات ریز ساختار توسط ‏‎sem‎‏ انجام گرفت، تمام آزمایشات و بررسی ها نشان از این دارد که روش اختلاط در آسیاب و افزودن ده درصد حجمی زیرکونیا نتایج اپتیممی از نظر استحکام، چقرمگی و خواص شوک پذیری دارد (یعنی ترکیب ‏‎m10z‎‏).